Всем не поместиться
Испанская притча
Жила одна старушка. Её лачуга стояла недалеко от леса. Она собирала хворост да носила его в деревню. Тем и зарабатывала на пропитание. Жила одна, злых людей побаивалась и на ночь покрепче запирала двери да окна.
Однажды ночью пошёл сильный дождь. От грома лачуга дрожала и тряслась. Вдруг кто-то постучал в дверь. Испугалась старушка, вскочила:
— Кто там?
Снаружи говорят:
— Откройте, пожалуйста. Я в лесу заплутал, пустите переночевать.
— А кто ты будешь-то?
— Хосе.
Старушка не расслышала. Снова спрашивает:
— Кто говоришь?
Путник решил, что она его полное имя спрашивает. Он и прокричал ей громко да с расстановкой:
— Хосе-Антонио-Андрес-Хесус-Фернандес!
Старушка услыхала это и говорит:
— Нет, любезный, ступайте откуда пришли; в моей лачуге вам всем и не поместиться
Բոլորը չեն տեղավորվի
Իսպանական առակ
Մի տարեց կին կար։ Նրա տնակը անտառից ոչ հեռու էր։ Նա ցախ էր հավաքում և տանում գյուղ։ Այդպես նա վաստակում էր իր ապրուստը։ Նա ապրում էր մենակ, վախենում էր չար մարդկանցից և գիշերները ամուր փակում էր դռներն ու պատուհանները։
Մի գիշեր հորդառատ անձրև էր գալիս։ Խրճիթը ցնցվեց ու ցնցվեց որոտից։ Հանկարծ ինչ-որ մեկը թակեց դուռը։
Ծեր կինը վախից վեր թռավ.
– Ով է?
Դրսից ինչ-որ մեկը ասում է.
-Բացիր, խնդրում եմ: Ես կորել եմ անտառում, թող գիշերեմ։
-Ո՞վ ես դու:
– Խոսե:
Ծեր կինը լավ չի լսում և կրկին հարցնում է.
– Ով է խոսում?
Ճամփորդը մտածում է, թե նա իր լրիվ անունն է հարցնում և պատասխանում է․
– Խոսե-Անտոնիո-Անդրես-Հեսուս-Ֆերնանդես
Ծեր կինը լսեց և ասաց.
– Չէ, սիրելիս, գնա այնտեղ, որտեղից եկել ես, իմ տնակում դուք բոլորդ չեք կարող տեղավորվել: